Bir yıldız düştü göğün derininden,
Bir umut koptu gönül yerinden.
Ay suskun baktı eski yerinden,
Boynu bükük kaldı gecelerin.
Bir rüzgâr esti, hüzünle doldu,
Bir sevda vardı, sessizce soldu.
Kalplere aşkın izleri kondu,
Boynu bükük kaldı gecelerin.
Sözler yitirdi büyüsünü bir bir,
Şarkılar sustu, bitti eski devir.
Zaman kıvrımlı sessiz bir nehir,
Boynu bükük kaldı gecelerin.
Gözler ararken bir ışık hâlâ,
Karanlık sardı her yanıyla.
Sonsuzluğun koynunda usulca,
Boynu bükük kaldı gecelerin.
Kayıt Tarihi : 5.3.2025 18:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!