Bu tebessüm sürer gider zeval bulmaz mı bir gün,
Asılmaz mı güzel çehre görülmez mi ki üzgün.
Dağılmış saçlarıyla yürür mü ki o ebru,
Güveni kaybolmaz mı incinmez mi gururu
Ay parçası gibi çehre solmaz mı bir gün gelip,
Islanmaz mı ceylan gözler yürek bir gün burkulup.
Bükülmez mi narin beden yıllar geçtikten sonra,
Sırma saçlar ağarmaz mı kalpte olmaz mı yara.
Hep neşeye odaklanıp kedere yer vermez mi,
Çilelere kucak açıp ızdıraplar dermez mi.
Olur elbet ceylan gözlü hayatta her şey olur,
Yaşadıkça göreceksin gün olur kalp burkulur.
Sicim gibi yaşlar akar zaman olur gözünden,
Bitmez sandığın enerji derman keser dizinden.
Gülmeye hasret çekersin ağlamaya abone,
Çileler taşar bardaktan sığmaz olur kabına.
Dolu almaz boşsa dolmaz çaresizlik içinde,
En büyük silahın sabır en mükemmel biçimde.
İyi tanı bu hayatı ümitlenme boş yere,
Kaçmaya takatin olmaz düğümlendin bir kere.
İşte hayat denilen bu durup bekle, gör, yaşa
Yaradana teslim olan ne gelse razı başa.
Kayıt Tarihi : 6.6.2006 22:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!