Böyle Kal Şiiri - Ahmet Yanıt

Ağaçları titreten deli ayazında,
Rüzgârın uğultusu kulaklarımda
Islıkla adımladığım, ellerim ceplerimde;
Şimdi sarı yapraklar örtmüştür
Arnavut kaldırımlarını, üşümesin diye...
İnceden, usul bir yağmur
Geceden kalma, dinmemiş...

Kül rengi bulutlara öykünen
Rengârenk uçurtmalar semanda.
Sarı saçlı bir çocuğun umarsızca gülüşü
Geleceğin sisli muğlaklığında.
Bir babanın amansız umudu
Henüz tükenmemiş...

Deli çağım, hayâlim, kavgam...
İlk şiirim, ilk sigaram;
Yüreğimin ilk kıpırdanışı,
Bir yüzü görmek için
Sabırsızca bekleyişim bir köşe başı...
Sen hatırımda hep böyle kal,
Böyle kirlenmemiş...