her kadın
musa doğurmak için güzelleştiğinde
ben düşerim döl yatağından
kurumuş bir nehrin çölüne.
Rüzgar dumanla doyurur
Duvardan atladığında kekemeliğim
Canımı çıkartır gözlerin
İzlerini çitle çevreledim / nereye düşse aklın
Kırılgan bir lif gibi
usanırım eğrilmekten / çıra yağı kalbim
seğirtir nilin kaybolduğu sepette
ruhumu kanırtır dibindeki acı
Şair NehreynKayıt Tarihi : 28.1.2006 18:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
:)))))))))))
dilek ışık
TÜM YORUMLAR (6)