yalnızlığın sofrasında yudumlarken bedeni
alaca karanlık çökmüştü şafağın üstüne
bir demet bulut
ardından yağan yıldızlarla geldiler
geldiler saran kollarıyla
vakit tınısıyla yarışıyor
soruyordu ya o an
menevişler sergiliyordu kahrederek
işte böyle bir sabahtı beni alı koyan
böyle bir aksan
hem de gün boylarında sarsan
Bütün Şiirlerim
Azem KurtKayıt Tarihi : 27.3.2007 11:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!