Kahverengi gözleri, kahve tonunda uzun saçları sanki küçüklüğün,
Minnacık vücudu, elinde taşıdığı bir kutu boyanın yorgunluğu,
Bomboş koltukları umursamıyor, nedendir yüzünde derin bir hüzün.
Akasında tombul babası, boyalı elleri, ensesinde karamsarlığın soluğu
Her halinden belli boyacı babasının tulumundan damlıyor ucun ucun
Rengârenk yüzünde kalmış birkaç dişi, askılı pantolonu, sönük gülüşü
Minik kızın dalgalı saçları, rüzgârın cilvesi, inceden düşen yağmur taneleri
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum