Kurbanı olduğum bir sevdanın kansızlığı,
Çok sevmenin sonucu çektiğim yalnızlığı,
Onunla birçok kez hayal kurduğum yazlığı,
İçinde balık tutmaya çabaladığım bir sazlığı.
Onu düşünürken elime kağıt kalemi aldığım,
Koşar adım konuşmak için işten eve koştuğum,
Hemen yazıp bir hevesle cevap beklediğim,
Bana yazmasıyla hayatta olduğunu anladığım.
Her konuşmamızda mutluluktan uçuştuğum,
Dostluğunu da, düşmanlığını da tek sevdiğim,
Sürekli düşünerek ne yaptığını merak ettiğim,
Bu yaşımda ilk defa sevildiğimi onda hissettiğim.
Bu kadar acımın içine bir de onun acısını ekleyip,
“Olsun, bunlar da geçer” deyip saatlerce bekleyip,
Ve sonunda bizden bir cacık olmayacağını anlayıp,
Yakıp yıkıp dağıtıp, boşverip sevmekten vazgeçip.
Verdiğim değerin karşılığını alamadığımda,
Sevdiğim kadar karşıdan sevilmediğimde,
Çok ince düşünüp umursanmadığımda,
İlgili olup, muazzam ilgisizlikle karşılaştığımda.
Gitmeyi, severek acı çekmeyi göze aldım.
Yaşadıklarımı bilerek, yazarak söze aldım.
Bazı şeyleri içimde yaşayıp ders çıkardım.
Sana dönmek için hiçbir sebep bulamadım.
Kayıt Tarihi : 31.1.2025 22:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anlatıcı, derin bir sevgi ve bağlılık yaşamış, fakat karşılığını tam olarak görememiş bir insanı anlatıyor. Sevdiği kişiyle kurduğu hayaller, paylaştığı mutluluklar ve verdiği emekler, beklediği değeri görmeyince hayal kırıklığına dönüşmüş. Zamanla, sevmenin acısını bilerek göğüslemiş, yaşadıklarını içsel bir ders olarak kabul etmiş ve karşılıksız sevgiye rağmen kendini korumayı, artık vazgeçmeyi öğrenmiş. Şiir, aşkın getirdiği hem tatlı hem de acı deneyimleri, karşılıksızlığın yarattığı olgunlaşmayı ve olgun bir ayrılığı anlatıyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!