Oyala Kendini Şiiri - Ekrem Parlak

Oyala kendini —
asmanın kütüğünden,
arının peteğinden.

Sarhoş ol…
Kendine mecnun artık.
Sen,
sana sevdalan.
Hani,
şakadandan da olsa —
bari!

Leylak kokusu
gelsin şakaklarından.
Uçar bırak yüklerini
uçurumdan.

Lamba ol,
mum ol,
güneş ol,
şimşek ol.
Ol işte —
hava ol,
civa ol.
Dal ol,
budak ol…

Bu sana,
Tanrı’dan bir çağrı.
Sıkma basiretini,
toprağın ağlar bağrı.

Sarksın salkım söğüt,
suya susayan ümitler.
Gör enseni,
yok olur sırtındaki ağrı.

Ne olursan ol —
farkında ol!
Yapışma
ham hayalin yanan yelesine,
vahşi bir kısrağa yapışır gibi.

Ekrem parlak
16/04/2021