Sensin o; uğruna yandığım..
Oy benim uğrunda yandığım.
Gecemde, gündüzüm de adını andığım sensin o. Kalem direnir de özlemini yazmaya,
dil gönülden suskun.
Boşuna yağıyor yağmurlar boşuna,
bulutlar umutlarımdan arsız.
Gözyaşlarım yeter şehrini ıslatma ya.
Boşuna taşıyor nehirler boşuna,
çırpınacak değil ya yorgun yüreğim..
şimdi dar sokaklar gibi gönlüm kaçsan da boşuna, uzaklar yakın olmaz.
Özlemler ayrılıklar boşuna,
diz çöktüm yalnızlığına serzenişim kendime,
bir bilsen neler geldi başıma.
Emek boğazımda kalan bir lokma,
yutsamda boşuna yutmasam da boşuna.
Bırak virane desinler adıma.
Bedenim ölse de ruhum gamsızdır sana,
şimdi sen sevsen de boşuna sevmesen de boşuna.
Kayıt Tarihi : 4.3.2025 06:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!