Çarşı, pazar demeden saldırtıyor Karanziç,
Bu köpeğin ardında saldıran binlerce it!
Ne ev ne sıcak yuva kalmış; yıktırmış darma dağın,
Bir Sırp köpeğidir o, yirminci asrın..
Yaralı, aç, açık insanlar; cadde, sokak kan!
Birkaç kadını, çocuğu yok eder her atılan..
Yeter ki, kan içsin kan, Bosna, Müslüman kanı;
Hiç sesini çıkarmaz medeni Avrupalı (!) ...
Noter n. 3616
05 Şubat 1994
Ahmet Berat ÜnalKayıt Tarihi : 26.11.2007 14:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanlığın bittiği, vahşetin kol gezdiği. Her gün oluk oluk kan akardı Bosna - Hersek'te kar, kış da cabası. halk dünyanın gözü önünde vahşice öldürülüyordu. Sırplara durun diyen yoktu. Türkiye'den başka. tatlı ekmeğimiz acı olmuştu, soframızda. Üzülüyorduk ne çare. BM güvenlikli bölge ilan ettiği yere bile sahip çıkmıyordu. kadın, çocuk, hasta yaşlı demeden kırdırılıyordu zalime. R. Karanziç hale bulunamadı, nedense. Topluca katledildi insanlar binlerce. Bir suçları vardı; müslüman olmaktı sadece.
TÜM YORUMLAR (2)