Bosna Şiiri - İdris Çetin

Dünyanın kalabalıklaşan nüfusu arasında,
Bir savaş başlatıldı, Avrupa’nın ortasında,
Masum ve mazlumsan dünyada suçlusun,
Yaşamını daima güçlülere borçlusun…
Bu zulüm ve işkence;
Sürüyordu dünyanın her yerinde…

Bosna Hersek’te bir vahşet yaşıyoruz,
Avrupa’nın tam da göbeğinde,
Müslüman’ı da diğerleri de;
Yardım etmez oldu,
Savaşın ilk dört ayında…
Kur-an’dan uzak Müslüman toplumlar,
Her seferinde Avrupa’nın gözüne baktılar,
İktidar ve istikbâl endişeleri için,
Kardeşlerini çok ucuza sattılar…

Demokrasinin buyruğunu düğümleyen Avrupa,
Bütün dünya kanunlarını topladı avucunda,
Müslüman’ı küçük düşürmek için,
Sinsice bir yafta vurdular alınlarına…
Masum insanlara yardım edenleri,
Radikalizm, fundamentalizm boyasıyla,
Dünyanın her yerinde boyadılar…

Vahşet nasıl da sürüyordu dizlerinin dibinde!
Kurşunlara dizilmeler, topluca imhalar,
Kadınlar, çocuklar ve yaşlılar…
Nasıl da acımasızca öldürülüyordu!
Çağdaşlık ve insan hakları bu muydu?
Aynı çarklar dönüyordu dünyada,
Ezilenlerse masum ve mazlumlardı,
Üzüldüm ve üzüldüm, ağladım günlerce…

Güneşin doğması onları güldürmedi,
Yağmurların yağması, susuzluklarını gidermedi.
Müslüman ve Müslüman olmayan ülkeler,
Sadece seyrettiler, onların katledilişini.
Ağaçlar ağladı, bulutlar gözyaşı döktü,
Körpecik yavrulara, inleyen analara…

Ağustos 1992
İstanbul