Kim öğretti sana ?
Toprağı kanla sulamayı
Oradasın,
Aynı yerde
Elinde baş kesen bir taşla
Oradasın,
Çivi diye çakılan bedeninle
Nemli tahtalarda
Oradasın
Gecesi yok gündüzünün
Ötelenen sonsuzluğun
Sonunda
Oradasın
Aynı yarayı eşeleyen
Aynı acıya üşüşen
Kırılmaz inancınla
Oradasın
Hiç olmamış gibi
Burada
Tüm zamansızlığınla
Boşluğun sesinde.
Kayıt Tarihi : 9.4.2025 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!