Boşluk Şiiri - Vedat Erdağı

Belki bir tutku, belki sevgi
Kim bilir belki alışkanlık
Fark etmiyor gerçi hep aynı sanık
Kayda geçilen, davası görülen

Suçu mu? Belli değil
Ne olduğunu bilmediği bir düşünce
Muallakta kalan yalnızlaşan
Akmayan kuru gözyaşları

Bir masal hayal eder gözü açık
Gerçekleri düşünmeden
Kendince mutluluğu yakalayıp
Kalpten derinden sevinen

Yalvarmaya başladı, haykırarak
İnandığı yaratıcısına
Yardım et, kurtar beni
Kurtar bu handikaptan

Ve sonunda rahatlamıştı
Sohbete dalmıştı kendiyle
Baş başa kalmış iki aşık gibi
Anladı ki insan mutlaka aşık olmalı,
Bu kendisi olsa bile.