Boşluk Şiiri - Cafer Berçin

Cansız vücudu hatırlatırken düşünceler
Azap rüzgarları gönlümüzde esmekte
Filizlenirken fesat tohumu birer birer
Eller yalnız korkunç yüzleri gizlemekte
Renkli rüyalar dönüşüyorken kabusa
Biriken terleri alından kim silmekte
Ezip geçerken başsız devler, yoksa
Ruhumuzu şeytanlar mı işgal etmekte
Çaresiz bir derde, dertlere mi düşüyoruz
İnce sızı yürekleri delip geçmekte
Ne olacak bilinmez bu –boşluk- korkuyoruz
Endişeli yürekler bilinmeyeni seçmekte.