Kimsesizliğe bulaşmış koyu ve karanlık düşünceleri benliğine soktuğu ıssız bir geceydi…
Güvercin seslerinin kaybolduğu, kurbağa seslerinin hakim olmaya çalıştığı bir ıssızlık yaklaşımıydı…
Her şeyin ansızın bittiği, birçok şeyin başlaması an meselesi olan zamanlara, ilk adımlar atılıyordu…
Avuçlarını kokladı…
Kaybolmuş sevdalar sinmişti içlerine…
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
