BOŞA GÜVENDİM
Söylenen her söze hemen kanarım
Yüzüme güleni dostum sanarım
Bir dost bulamadım ona yanarım
Ben bu insanlara boşa güvendim
Umanında görmez oldum kıyıyı
Öğrendim bilirim edep hayayı
Sevemedim yalan dolan riyayı
Ben bu insanlara boşa güvendim
Bu asırda güven duymak zorlaştı
İçim yana, yana yürek korlaştı
Çok üzdüler beni saçım kırlaştı
Ben bu insanlara boşa güvendim
Sevdiğim dediğim zalim çıkıyor
Dostlarım bildiğim gönül yıkıyor
İnan ettikleri ciğer yakıyor
Ben bu insanlara boşa güvendim
Hazani’yim olmam kimseye düşman
Bedenim zayıftır yüreğim şişman
Söylediğim sözden olmadım pişman
Ben bu insanlara boşa güvendim
28/05/2009
Âşık Hazani
Murat Kavas
Kayıt Tarihi : 4.12.2009 18:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)