Boş sokakların
Ürkek tenhalığı vardı en son gözlerinde
Korkak ve sinirli bakışların
Dev bir çınarı bile yıkarcasına
Masumdu
Ya ellerin
Onlar çoktan kaybolmuştu
Ben ise yapayalnız o sokakta yürürken
Hiç gelmeyeceğini biliyordum
Ve ümitlerimi de yanına bırakıp öylece uzaklaştım
Yalandı en güçlü dağları bile yıkan
Ve ben yalanlarımı da aldım sana bıraktım
Kayıt Tarihi : 7.9.2007 10:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!