Boş Salıncak Şiiri - Görkem Karakoç

Sevgili Bilge,
Boş salıncakları salladığım bir gündü... salıncağın her git gel yapışında bir hayalim düşüyor, bir anım kayboluyordu. Bu zamanlar içerisinde bazen insan dolmasını istediği boşluklarda boğulmaktan sıkılır hale geliyor sevgili okuyucu. Uzun zaman sonra sana birkaç satır karalamak istedim, seni biraz mahrum bıraktım karanlığımdan, hayal kırıklıklarımdan, umutsuzluklarımdan biliyorum toplayabilirim bu bensiz geçirdiğin zamanı sen de bana mektup yaz sevgili Bilge... sen orada ne yapıyorsun sadece benim sayfalarımı okumuyorsundur, geziyorsundur, hayaller kuruyorsundur, bir sonraki sayfada ne olacak merak ediyorsundur ben sana bir küçük tüyo vereyim sevgili okuyucum bolca hayal kırıklığı ve biraz da dram hayat zaten bunlardan ibaret değil mi Bilge? Ben de diyorum ben sana bir şey anlatacaktım şimdi aklıma geldi... Cahit abi ve Ümit abi burada atışma yaptılar çok güzeldi... Buraya geleceğin günü sabırsızlıkla bekliyorum sevgili okuyucum. Burada benim yazılarımı okuyan bir Allah kulu yok, bari sen gel beğendin mi onu söyle belki beni de mutlu eden bir şeyler olur. Bakıyorum buradaki kişilere herkesin okuyucusu bağdaş kurmuş onları dinliyor peki benim neden hiç dinleyicim yok da ben dinleyiciyim? Gel bilge beni bu köhne yerde yalnız bırakma... bir sonraki satırlarımda karşılaşmak dileğiyle altını çizdiğin yerleri sabırsızlıkla bekliyorum sevgili bilge... Sağlıcakla kal...