BOŞ
KALINCA YERİN
Ah oglum bir bilsen seni nasıl özlerim
Üzülmeyesin diyerek senden gizlerim
Daha ilk günden yaşlarla doldu gözlerim
Yemek masasında bom boş,kalınca yerin
Biraz daha kalacaksın yanımda derken
Araya ayrılık girdi henüz çok erken
Öyle tuhaf oldum akşam yemeği yerken
Yemek masasında bom boş,kalınca yerin.
Baktıkca boş sandalyene burkuldu içim
Hissettim ben yoklugunu hemde o biçim
Belli etmedim agladım hep için için.
Yemek masasında bom boş,kalınca yerin.
Hüzünlenince aç karnım birden tok oldu
Gidişinle mutlulugum neşem son buldu
Divane gönlüm tarifsiz kederle doldu
Yemek masasında bom boş,kalınca yerin.
Karetmedi duygularım kalksada şaha
Üstelik önümüzde cok yıllar var daha
Sabır ver diye yalvardım yüce ALLAHA
Yemek masasında bom boş,kalınca yerin.
Sensiz garip kalsa bile gönlümle hanem
Ne yazıkki alışmaktan başka yok çarem
Göz göz olduda kanıyor yürekte yarem
Yemek masasında bom boş,kalınca yerin.
Tek tesellimse simav da okuyor olman
Öğretmen lisesinde de eğitim alman
Bilki beni kahrederek geçecek zaman
Yemek masasında hep boş kaldıkca yerin.
Oglum,CİHAN BATMAZ,a yazıldı.
İhsan batmaz.
Şair-yazar-araştırmacı-söz yazarı.
İletş..feacbook sayf.
Antoloji com.Kültür sanat sayf.
Şiir no. 71- 10-01-2018-ocak perş.
Kayıt Tarihi : 10.1.2019 17:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!