Boş iskelede yürek sesleri.

--- bak işte martılar ., akşamın örtüsünü çekiyorlar günün üstüne…
suskun ve birer mavi hasret gibi bakarken birbirine gözlerimiz
yağmur başlıyor ., şiir-şiir damlalarla doluyor boş kadehlerimiz…
/işte., öksüz çığlıklarla iyot kokulu kanatlarını topladı bile martılar/
. . ,
--- ve az sonra başlar ay ışığında yıldızlarla yakamozların sevişmesi…
gördün mü bak ., senaryoyu nasıl da bizim için yazmış şiir tanrısı
yalnız ikimize., yüreğimizden toplayarak bütün yaşadıklarımızı…
/şimdi bunu okuma seansındayız., vapurun kalkış saatine kadar/
. . ,
--- çımacı gelip palamarları çözer birazdan ., iskele babalarından…
sen o şarkının son sözleri gibi yürürken iskeleye ağır adımlarla
arkandan izleyip gidişini ., plağı yeniden koyuyorum gramofona...
/inceden gülümseyerek içinden ne fısıldıyorsan hepsini duyuyorum/
. . ,
ve şimdi sessizce beklerken karşı sahilde kendi gelişini
ben gülümseyerek gelip., sessizce yanına oturuyorum…
/yoksa sen hala ., “yine bu yıl ada sensiz” mi diyorsun canımın içi…/