Börekci Dükkanı Şiiri - Şeref Yıldırım

börekçi dükkanı önünde;
gözler yiyor, gözler fırlıyor…
hiç dinmeyen guruldamalarla
üşümesine aldırmayan çıplak ayaklar,
midesine yapışmış,ısınıyor gözlerinde…

ne çare; açım diyemiyor çatlak dudaklar…

ayazların donmaları yırtık pantolonundan içeri/
vurdumu vurur garibimi… açlığını unutur
kütürdeyen odunlar harlı sobalarda
hayallerini süsler sevdiğine kavuşamayan aşıklar gibi
dalar gider…üşümenin uyuşmasında….

birde hastalanmamak gerekiyorsa ilaçsız
bakmıyorsa hastaneler parasız ve acımasız
dilenmeyi düşünmemişse onurlu gidişin idealinde
sevmeye bile hakkı yoksa, hayvanla eş değerde tutuluyorsa
insafsız kümelerin kasılımlarında

ağlar durur inlemelerle ölümünün gelmeyişine

keşke der:
ölebilsem bir yuvam olurdu sıcak, tok ve huzurlu….

25.10.2004