Borç Şiiri - Nasıf Acar

Ne onurlanma,
Ne de öç alma duygusu,
Sanki tonlarca ağırlıkta,
Bir yükün altından,
Kalkmış gibiyim.
Seninle birlikte,
Ben de iyileştim.
Tüm kötü duyguların,
Ablukasından,
Kurtardım yüreğimi,
Sen de bana inan.
Sana çok şey borçluyum.
Sen de bilirsin, bu kırılmaları...
Bu sarsıntı duygularımızı,
Alt üst eder...
Derin kırılmalar yaşanır.
Ve artık şimdi,
Daha güçlüyüz...
Sen de güçlüsün artık.
Korkulara gerek yok...
Öyle uzağımızda ki!
Bu sözcükler şimdi.
Tılsımını yitirmişler birer birer...