Boraboy Şiiri - Mehmet Hanifi Sarıyıldız

Boraboy'da duydum suyun sesini.
Hayali süsleyen bir hayaldi bu.
Sularda yıkanan renk gölgesini,
Dal dal gözlerime serpiyordu su.

Bir renk şelalesi doğdu içime.
Ne gam kaldı bende ne de bir keder.
Tarife yeter mi birkaç kelime?
Tanrım, yalnız sana layık bir eser.

Gölgeyle ışığın raksı sularda,
Rüyayı geceden gündüze verdi.
Güneşten huzmeler inip ard arda,
İnan ki raks için sıraya girdi.

Ayrılırken bilsen ne de kıskançtım.
Gözlerime dolan renkli suları,
Eğilip usulca göle bıraktım,
Bozulmasın diye bu renk duvarı.

DOSTOZAN/AMASYA-31.05.1972