Bir sineğin son kanat çırpınışlarının
Sesi duyuluyor bu kuru gürültüde
Bacaklarında derman yok artık
Gövdesinde toplu bir iğne
Kim bilir belki gözleri açık gidecek
Belediye çöplüğünü hiç göremedi diye
'ulan yaşarken bok sineği derlerdi
Şimdi kurutup arttırdılar değerimizi'
Ahı bile tutmaz bu bahtsızın
Süslerken parlak dükkân vitrinlerini
Yaşarken zorla öldürülenler
Sonradan ölümsüzlüğe ulaştırıldığı gibi...
Kayıt Tarihi : 26.5.2007 22:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!