Yoksunluk...
Çokça yoksunluk
Ruhtan çıkan kavis, yanık duygu kokusu
Bedene zeval verir olmuş
Günbegün değil, yavaş yavaş hiç değil
Cereyanlı zamanın kestirilemez yüzü mü bu?
Tuğla tuğla dizilen şeffaf ağrı
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta