Böcekler Şiiri - Recep Özdemir 2

Gök yüzü karanlık çakıyor şimşekler
O damda benimle birlikte korkuyor böcekler

Onlar beni ailesine seçtiler beşkişi
Sanırım ikisi erkek üçü dişi

Evimde böcekler davetsiz misafirim
Bazı günler onlara yemek ikram ederim

Böcekler vermiyorlar ev kirasını
Rabbim her ay ödüyor iki kat parasını

Onlar gelince evim bereketlendi
Acaba bana onları getiren kimdi

Bir gün yatağımdayken geldiler yanıma
Elleriyle ne yapıyorsun der gibi sordular bana

Dedimki sizlerden ilham aldım
Defterime acizane bir kaç mısra karaladım

Dedilerki okurmusun şiirini
Baktım ki defterime dikmişler parlayan gözlerini

Bir sırada dizilmişler karşıma
Onlara okudum bir kaç mısra

Bitince baktım şaha kalktılar
O minik elleriyle beni alkışladılar

Olmuştu onlar artık hayranlarım
Dedimki size bir kaç mısra daha yazarım

Bir gün baktım hazırlık yapmış gidecekler
İki yıldır davetsiz misafirim böcekler

Giderken arkasına bakıp ağladılar
onlardan bana kaldı şiirimdeki anılar