Bir mezarın kalbine kırağı düştüğünde
Açar yüzünü mahfuz
Böcek ve ten buluşur cüzamlı bir nehirde
Toprak aramaz artık suya giden yolları
Açar ağzını sonsuz
Ten bulanık bir hayal; böcek şimdi zehirde
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




başarılarınız daim olsun üstad
ustalık isteyen bu mısraları ancak Nurullah Genç Hocam yazabilirdi tebrikler
ustalıklı bir şiir. Kutlarım şair dostum.
TEBRİKLER. ÇOK GÜZEL ANLATIM
ölümün soğuk yüzünü nasılda serivermişsiniz böyle acımasızca. baki kalan ruh. o ruhu nasıl ıslah etmeli nasıl işlemeli cennete layık olması için. o toprağın bi de ateşi var ötede.nilgün budak ben deniz. sitede yazıyorum. beklerim.
Toprak, asırlar oldu, ağzı hep açık, daima açık... Yutana kadar açık... Bir kez yuttu mu artık çıkışı yok bir vakte kadar... Böceklerle değil de Güllerle haşrolmak temennisiyle. Tebrik ederim Hocam. Yine muhteşem bir şiir...
o zehir ki..
damarda yaşam kanıdır...
geceden şafağa
Ya vebal işine ne demeli üstat...Yüreğinize ve kaleminize sağlık
Ya vebal işine ne demeli üstat...Yüreğinize ve kaleminize sağlık
Anlamazlar,
ta,
ki oraya gidip
gerçek evsahibi olana dek,
manidardı...
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta