Kapattım gözlerimi.
Daldım hülyalar alemine.
Savurdum dertlerimi rüzgara.
Bıraktım kendimi yarin seyrine.
Aldım saçının her telini,
Salıncaklar kurdum gözlerine.
Senin gül yüzüne hasret bu gönül,
Varlığında bulur vuslatın huzurunu.
Dökül ey gözyaşım dökül,
Ağladıkça alır aşk dediğin demini.
Sen gül sevdiceğim hep gül,
Sen güldükçe atıyor bir garibin yüreği.
Var sen git insafsızca,
Acımadan.
Sevdadan zerre bırakmadan var git.
Savrul haydi benden ne kadar uzak varsa.
Her bir yere ayrı ayrı savrul.
Dökül benim olmadığım her yere,
Üzerine yazdığım şiirlerdir,
Kağıtları değerli kılan.
Aydınlattığı hayatlardır,
Güneşi kıymettar yapan.
Ve sensin şu fani bedenimi,
Aşk ile dolduran…
Bir hayal kapladı içimi
Birdenbire bir hayal.
İmkansızlıklar geldi aklıma
Ağladım en zor yerinde mutlulugun.
Akan gözyaşlarımı bilirsiniz.
Onlar; tutamadıklarım.
Gözlerin her an gözlerimde,
Kokun burnumda tüter.
Tek bakışınla yüreciğim titrer.
Ölürüm uğruna lakin,
Tek damla gözyaşın bile,
Ağırıma gider.
Bu ne öksüz bırakış böyle,
Bu nasıl yetimlik...
Bu ne biçim ayrılık böyle,
Henüz adı bile konmamış.
Bu ne cezadır ey yar,
Yanında darağaçları ödül.
Ey sevgili…
Hüznüm büyüyor sensizlikte…
Bu hüzün ki; sevdam kadar tatlı.
…
Ne anlatıyorum ben…
Seni gidişinden tanırım demiştim…
Senin gözlerin okyanus güzelim.
İçinde bana serinlik ve huzur olan.
Gönlüme bir güneş gibi doğan.
Varlığı ile ruhumu kuşatan.
Gözlerin güzelim.
Gönlüm şenlendi sen gelince,
Ne yalnızlık kaldı ne soğuk bir gece.
Aşkım damladıkça dilimden hece hece.
Anladım bir buseydi verdiğin gizlice.
Yarim sultanım gel sen de dol bu gönüle.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!