BİZİMKİSİ BİR AŞK HİKAYESİ
Bizimkisi...
Bir aşk hikayesi...
Ne romanlara sığar...
Ne filmlere...
Ne sonu belliydi...
Ne başı...
Ama...
Kalpten kalbe bir yol vardı...
Sessiz, derin...
Ve tarifsiz...
Sen...
Bir gülüşte baharı getiren,
Bir bakışta dünyayı susturan...
Ben...
Her kelimede sana yazılan...
Zaman...
Bizden yanaydı başlarda...
Geceler kısa...
Sabahlar umut doluydu...
Ellerin...
Avuçlarımdayken,
Dünya daha güzeldi...
Gökyüzü...
Bizim adımıza maviydi...
Ama...
Her hikâyede olur ya...
Bir kırılma noktası...
Bizim de vardı...
Sessizlikle başlayan...
Vedayla bitmeyen...
Konuşamadık...
Sadece sustuk...
Sözler kifayetsizdi belki de...
Ya da...
Korktuk son sözü söylemekten...
Şimdi...
Bir şehirde sen,
Bir şehirde ben...
Aynı gökyüzüne bakıyoruz belki de,
Ama farklı dualar fısıldıyoruz...
Fotoğraflar...
Sarıp solmuş köşelerden bakıyor yüzüme...
Gülüşün orada kalmış,
Ama ben…
O anın dışındayım artık...
Bizimkisi...
Bir aşk hikayesi...
Yarım kalmış...
Ama tam yaşanmış...
Ne sen bensiz eksiksin...
Ne ben sensiz tamamım...
İşte tam da bu yüzden...
Bizim hikâyemiz...
Unutulmazlardan...
Bir gün...
Bir şarkı çalar bir yerde...
Bir cümle düşer dudaklarına:
“Bizimkisi bir aşk hikayesi...”
Ve sen bilirsin...
Ben yazdım o satırları...
Hamit Atay
Hamit AtayKayıt Tarihi : 11.4.2025 17:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!