Bizim Aşkımiz Şiiri - Düşünce Dünyası

Zemheri buz tutmuş, okyanus misali yüreğim,
Gecenin zemheri siyahı, gözlerine vuruldum.
Gülüşü masum, kalbi güzel, sözü özel,
Aşkımız hiç bitmeyecek, anlayacaksın sen de.

Hangi hasretle sınıyorsun beni böyle?
Vicdanın kurumuş, bunca eziyet ne çare...
Leyla mecnun’una, mecnun leyla’sına kavuşmadı ama,
Bizim aşkımız hiç bitmeyecek, anlayacaksın sen de.

Kimin ahını aldın da gülmez olmuş nur yüzün?
İki cambaz bir ipte oynamaz, bunu ne çabuk unuttun.
Senin yerin benim yanım, dönüp duruyorsun,
Aşkımız hiç bitmeyecek, anlayacaksın sen de.

Kendi elinle kuyunu kazdın, çırpınıp duruyorsun,
Boğuldukça boğulup diplere batıyorsun.
Kırdığın kalplerin ahını bir bir alıyorsun,
Bizim aşkımız hiç bitmeyecek, anlayacaksın sen de.

Bir gün fırtınalar diner, güneş doğar ufuktan,
Gözlerimdeki umut, sönmez asla korkudan.
Sevdamız bir destan olur, dilden dile yol bulan,
Bizim aşkımız hiç bitmeyecek, anlayacaksın sen de.