çokça gül dedi giderken bizde çokça güldük eğlendik
bir benmiydim arda kalan
rakının bile kafasını karıştıran göz yaşlarıyla
yoksa kimbilir neydi yaşanan
giderken bile
öyle güzeldiki
bana çokça gül dedi
oturduk sessizliğin çektiği köşeye
açtık içimizde kalan gülleri
güldük güldükçe öldük ruhumuzda
ölsek bile yaşadık seni
yıktı geçti ömrümden
yanlızlıgında aynı sen gibi
hep sessiz hep bişeylere küsmüş gibi
aklımıda alıp valizine
ellerinde kimsesizlik
hani otobüste yanına aldığın çanta vardır ya işte o misal
valizi bagaja atarsın önemli ama sade yanına alacağın kadar
giderken o çiçek karası gözleriyle
içime bakıp
bana çokça gül dedi
bizde oturduk yanlızlığıyla başbaşa
çokça güldük
çokça öldük
Eren Köksal Uzun
Kayıt Tarihi : 23.11.2025 21:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!