Kırık bir dal sevgi ve hasret demekti
Kırıldığı yer duyguları söylemekti
Bizden başka herkes tamamlanmıştı
Bir biz yarım kalmıştık
Sözden başka özüm yalanlanmıştı
Bana gözlerim kalmıştı
Ağlayıp uyandırdım, duvara baktım
Bekledim, saate baktım
Bizden başka herkes sarılıp uzanmıştı
Ben yokluklara kalmıştım
Dalmıştım, üşümüştüm ve azalmıştım
Sahi, bizden başka geriye ne kalmıştı?
Kayıt Tarihi : 11.9.2025 22:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!