Bizar Iv Şiiri - Muhammed Bizar

Gençler sedir üstünde, eller tespih oynatır
Uzun uzun soluklar, çay suyunu kaynatır

Çay karanfil kokuyor, sanırsın toprak tadı
Kahve dertli dolsa da, geçmiyor hüznün adı

Bir İhtiyar dolanır, boynunda küçük sandık
Sakin sakin konuşur, ‘bunlar kavrulmuş fındık’

Kapıcı çöp topluyor, babam yaşında adam
Şakağı örten gölge, siyah saçtan son tutam

Ekmek kazanmak için, yürümek yetiyormuş
Susmak bir anlığına, çok şey öğretiyormuş

Çocuğun ilk gözyaşı, anneden süt çağırır
Bir gülücük uğruna, gece boyunca hazır

İlk anneyle ağlaşır, ilk anneyle gülüşür
İlk adımla beraber, anne sebepsiz üşür

Evladım olsa benim, göğsüme sarıp derdim:
Hayat hayalsiz olmaz, belki buydu hep derdim

Düş yalnızken kurulur, yalnız olunmaz ama
Hiçbir günaha yoktur, umuttan başka yama.

29.01.2014