Bizar Iıı Şiiri - Muhammed Bizar

Geceye nöbet tutar, çatıda duran sarkıt
Ömür gibi güneşle, tek tek erir bu yakıt

Ateş renksiz yakandır, usta öfkesiz döven
İlmik ilmik kalemle, çıraktır yaprak döken

Bir hasretlik uzaktır, tütsü kokan sevdalı
Yeryüzünde ne gezer, Firdevs’in kırık dalı

Bulutlar yere inmiş, gözleri yağmur dolu
Rüzgâr esince bir an, savrulur dolu dolu

Cami kubbesinde sis, ötelerden haber var
Gizlenmiş birkaç melek, arada şeffaf duvar

Susmak için mi geldik, küllük dolu odaya
Şu insanların ağzı, niçin benzer sobaya?

Mendil satan çocuğun, iyice burnu akmış
Büzülmüş parmaklara, kesik eldiven takmış

Derman getiren ateş, güneş değil çocukmuş
Al al yanaklarıyla, rengârenk bir boncukmuş

Civanım bakar mısın? Kalbim üşüyor benim
Gamzeni görmek yeter, yeşerir soluk benzim.

03.01.2014