Biz yazalım Şiiri - Süleyman Eser

Biz yazalım, biz yapalım.
Yazdığımızı biz bozalım.
Bozukları toplayalım
Tamir için zorlayalım.
Zorla alalım ellerinden
Ne varsa işe yarayan.
Yattığı yerde uykuya dalan
Gafilleri avlayalım.
Av mevsimi gelmiştir
Avlarımızı biz bulalım.
Az gidelim uz gidelim mi?
Vız gelir tırıs gider
Yıldız kayar ardımızdan.
Dayanamaz namımıza
Korku bilmez ordumuzla
Sınırları zorlayalım.
Elimiz bomboş kalacağına
Pır pır eden kuş biz olalım.
Uçalım gidelim uçlara
Diyarları biz kuralım.
Bildiğiniz her ne varsa
Aklın hacmi neyi asla
Aldığı kadarı kalsın bizde,
Kalanlara selam olsun.
Aşkın hacmi neyi asla,
O bizimle yoldaş olsun.
Gerisi bizden öte dursun.
Vakitsiz kalkan horoz,
Boş nameyle öte dursun.
Vakit çatıp ecel gelir
Toprakları gani olsun.
Vurup başı tahtalara
Feryat figan ede dursun.
Dümen kırıp rota çevir,
Çevir kazı yanık koktu
Padişahım yiye dursun.
Yer mi yemez mi bilmem
Şeytanları bu numarayı?
Akla gelmez yaptıkları.
Akıl mı vardır bunlarda,
İşemeyi işten sayanlarda,
Saman altında su yürütürken
Suyun içinde sap olanlarda?
Çöp tenekesine pislik,
Piknik yerinde itlik
Yapanları toplayalım,
Bir kazanda kaynatalım.
Kurduğu dümenin çarkında
Kimse değilken farkında
Kendi kendine keserken
Bitlenmiş sakalını asalak
Saldığı salyayı sanat sanan
Salyongazları toplayalım.
Soluduğu zehrin tortusunda
Toparlarken hatalarını,
Taptıkları putların dillerini
Kesip verelim ellerine.
Bellerine doladıkları kemeri
Sokalım fersiz gözlerine.
Sözlerine isyan ekleyen
Kekeleyen kekemeden
Veciz sözler bekleyen
Acizlerin alalım aklını.
Duyalım kimsenin duymadığı
Duraksız dedikoduları.
Alalım itlerin ağzından
Boğazından geçmez azığı
Kazdığı mezara sızmadan
Arsız, bahtsız, insafsız
Tarzsız, yolsuz, yordamsız
Yorgun bitkin bitleri
Toplayalım başımızdan.
Zeytinyağı gibi üste çıkan
Artıklardan kurtulalım.
Tuzsuz kısmını sızdırıp
Ayıralım tatlı aşımızdan.
Anamızdan, bacımızdan.
Nesep, kan,
Hatta din kardaşımızdan
Uzak dursun bu puştlar.
Kalecimiz bizden olsa
Gol mü olurdu bu şutlar.
Kimin eli kimin belinde
Canlı yayının orta yerinde
Sunucu konuğunu avuçlar.
Boşuna dememiş atalar
Kır atın yanında duran
Ya tüyünden ya huyundan...
Tüyelim mi suç mahallinden
Onlar başlattı önce,
Mahalle bizim mahallemiz
Onlar gitsin evlerine.
Gitmezlerse yol verelim
Oturtmadan yaşa, taşa...
Kalmasın hain akşama.
Böylece bitsin bu karmaşa.
Huzurlu mutlu yol bulalım.