Biz Üç Kişiydik Şiiri - Mehmet Küçükkarahan

Hayatımın en güzel günleriydi o günler.
Yaş yirmi üç, yirmi dört uçarıydı geceler.
Gündüz gezer tozar, gece demlenirdik.
Deniz Kenarında muhabbet ederdik.

Biz üç kişiydik, üç deliyürek
Kimimizin elinde olta, kimimizinkinde tüfek,
Ne çıkmışsa avda, akşam mangal başında;
Kadın olmasa da; hayaliyle ederdik sohbet.

Geçerdik kendimizden, Emmioğlu derken.
Gece sabah olurdu, biz yeni rakı ararken.
Birden bir türkü, adı Kara Yılan.
Sonra yanımız dolardı, kızardı Karaoğlan.

Hasbel kader geldi, geçti yıllar.
Şimdi mazide saklıdır, anılar.
Ayrılmışız üzerinden geçmiş yıllar,
Anlatırken gözümden dökülüyor yaşlar.

Dedim ya biz üç kişiydik.
Üçümüzde iyi içerdik!
Hep bir ağızdan türkü söylerdik.
Güzeldi o günler hem de çok güzel.

Keşaplının Günlüğünden
Mehmet KÜÇÜKKARAHAN