Biz Seversek Birbirimizi Şiiri - Recep Ç ...

Biz seversek birbirimizi,
Kimsemiz kalmazmış yanımızda.
Herkes bize kırgın, herkes dargın, unuturmuş varlığımızı.
Olsun...
Biz onlar varkende, kendi yanlızlığımızı yaşıyorduk.

Biz seversek birbirimizi,
Gökyüzü bile düşman olurmuş bize.
Yağmur yağmaz, susuzluktan tükenirmişiz.
Olsun...
Bizde birbirimize bakıp ağlarken dökülen gözyaşlarımızla,
Yudumlarız susuzluğumuzu ama kurumayız.

Biz seversek birbirimizi,
Acı dolarmış hanemize, yara alırmış sevdamız.
Olsun...
Her nefes aldığımız da, göğüs kafesimizden sırtımıza vuran acıya,
ALLAH şahit, öyle değil mi?
Biz sıkışırsak, Hızır yetişir belki...

Biz seversek birbirimizi,
Kara bir sevda, kara toprak olurmuş.
Bu sefer yalnızlık değil, ölüm kokarmış heryer.
Olsun...
Ayrılık hasreti yaşamaktansa,
Saçlarımıza düşen beyazları, beraber göremedikten sonra,
Anlımıza birlikte yaşlanmak yazılmadıysa,
Gözlerine, gözlerimin derinliğinde yer verirken,
Huzurla ölmek bizim yazgımız olsun.

Biz seversek birbirimizi,
Elbet herkes biz birbirimizi severken olmasa da,
Göçüp gittikten sonra pişman olur.
Unutma sevdiğim, bazı şeylerin önemini anlamak için kaybetmek gerekir.

Biz seversek birbirimizi,
Açılan eller mezar taşımızın başında,
Çok sevmişlerdi deyip, yüreklerinde fısıldayacak.
Olsun...
Herşeyi size bıraktık.
Geldik, göçtük, gittik...
Şöyle iyice bir düşünün, iyice bakın.
Artık, bizde ölümüne seven iki kişi olarak,
Destan gibi, YÜREKLERE KAZINDIK...