Biz olmuşken Şiiri - Furkan Ramazan Güngör

Ey ellerini parmak uçlarımda gezdiren aşk,
O ki bir Mart günü ellerimizi buluşturan,
Kaderimizi yazıp bizi birbirimize bağlayan,
Aşk diyorum adı ne olsundu ki başka

Güneşi omzuma getiren güzelliğin,
Dudaklarımı kavuran dudakların bir de,
İçimde baharlar yeşerten sesin en derinden,
Yar sen benim ben de senin evinim

Attığım her adım sanaydı, her nefesim uğruna,
Sen bir nefes oldun bir ses koynumda,
Ellerini tutunca dağılırdı kalabalıklar da,
Bir sen kalsan bir ben olsam hep yanında

Kaç kelime tüketilir belki kaç nefes,
Seni hepislerde bırakıp gidemiyorum ki ben,
Öylesine olmadı hiç biri hepsi kaderden,
Sen benim ben de seninim bu ikimiz için de öyle.