Biz Neden Üşüdük Çetin Şiiri - Mehmet G ...

BİZ NEDEN ÜŞÜDÜK ÇETİN
Ah be Çetin
Kederli günlerimde
Kader arkadaşım gerçekçi Çetin
Biz tan yeri ağırırken
Çehresi kararmış hüzünlü bulutlara mum yakmıştık.

Bir vucut,bir gövde ve bir baş,aynı ses
Aydınlıklara ulaşmak için karanlıkları koştuk
Bazen bir köy kıraathanesinde
Bazen gündoğdu meydanında
Zaman zaman çocuğu vurulmuş anaların yanında
Yarınları kokladık

Ah be Çetin,kardeş Çetin,sırdaş Çetin
Bundan böyle korkulu düşler görüyorum galiba
Hani sen,o karabasanları hiç sevmezdin dostum.

Tüm değerler törpülendi kokuştu
Etik kurallar meyhane masalarında
Kurtlar vadisini oynadılar Çetin.
Hani biz Anadolu'yduk, Anadolu kokuyorduk
Kalemler buharlaştı, neden yok olduk.

Sen bodrum meyhanelerinde,Musollini kokan
Neonazilerin şerefine kadeh kaldıran
Ojeli ellere, rujlu dudaklara baş kaldırırdın
Bana Mustafa Kemal'leri, Maraşat tito'ları
Vietnam'dan Hoşimin'i anlatın derdin
Mazlumun yüreğine su serperdin
Biz incir ağacına, ebe gömecine,
memleket hasretine, şiirler yazarken
Sen hep göz bebeklerimde gülümserdin
Paslanmış prangalara mıhladılar gülen yüzleri
Ateşsiz yandık,Güneşsiz kavrulduk, Temmuzda üşüdük.

Bak Anadolu'nun kuytu karanlıklarında
yorgun bir çınar
Bu çınar vasiyet sahibini arar
Bu çınar kalemine susamıştır
Yanar, yanar, yanar
Yarınlara boy vermiş koskoca cüssesinde
Sararmış yapraklarda kUVAY-I Milliye destanı var.

Biz Anadolu'yduk, Anadolu kokuyorduk
Neden üşüdük Çetin.
Kalemler buharlaştı, değerlerim kokuştu
Galiba kara kara düş görüyorum Çetin
Biz neden üşüdük Çetin
Biz neden üşüdük Çetin?