Biz Bize Doysak Şiiri - Oktay Çekal

Zamanın tozlu rafından
Geçmişin yaşanmışlığını aldım.
Zihnimin taşıdığı yükü her tarafından
Tutup ta boşluğa saldım.

Bazen dalışlarımın ötesinde seni aradım.
Sessizce gün batımını bakışlarımda sakladım.
İçimdeki patlayan volkan misali duygularımı…
Süzerken mantığımın eleğinden damladım.

Aşkın yedi renginde gökkuşağını çizerken.
Düşlediğim o cennettin kapısına gelirken.
Seslendi ruhunun en derin hisleri,
Kulak verdim durup ta varlığımda beklerken.

Sonsuzluğun uğultusu dokunurken duyuma,
Şırıl şırıl dehlizinden akıversen suyuma,
Gün doğup ta güneşlenen ruhuma,
Bir can olup yaşatsan ne olur.

Geçmişin resmini çeksek yeniden seninle,
Bir ormanın renklerinde kaybolsak…
Her anın tadını çıkarsan benimle,
Sen bana ben sana hep doysak.

Oktay ÇEKAL
10.03.2020-19.05