Bitti Şiiri - Esra Nizam

"Bitti"

Gideni gitmeye mecbur bırakanlara….

...

Bitti sevgilim…
Olmasını istediğin gibi…
Şikayetlerin bitmedi.
Kavgaların bitmedi.
Beni hırpamalamaların bitmedi.
Biz bittik…

İnanması güç bi sevgiyle açmıştın
binbir kilit vurduğum kapılarımı.
Göz açıp kapatana kadar
bitti aşk masalın.
Sonrası malum işte.
Eninde sonundamın
kopacak bağı oluverdin.
Bende Delibal’dan
şifa bekler oldum.
Nafileymiş…
Ayrılığı o kadar kutsadın ki
En kırmızı halıyı serdin gidişime.

Kalmak için nelerden vazgeçtim
hiçbir zaman anlamadın.
Buldukça bunadın.
Usul erkan bilmeyen kalpsizliğine
boğazı yutkundu Ankara’nın.
Şehrin bütün sokakları
çıkmaz oldu.
Adım atacak
yer kalmadı içimde.
Önce dizlerimdeki
son dermanı ç/aldın.
Sonra kapıyı
sonuna kadar araladın.
Beni,
ne oldum delisi vazgeçişlerinle
uğurladın…
Bir köleyi azleder gibi…

Laf aramızda , sana geldiğimde
Epeyce yol yorgunuydum zaten.
Başımı dizlerine koydukça
yenecektim Bedevi kaderimi.
Elime tutuşturmasaydın ayrılığı.
Bu kadar
meraklı olmasaydın gidişime.
Yanağımdan aldığın makasla
geri dönüşü olmayan yollarla
bağımı kesecektim.
Gel gör ki :
Ruhumun sahipsiz vahalarında
üvey bir avare oldum sayende.

Neden gitmeye müsait görünen
bendim?
Sen neden beceremedin?
Erkeklik var ya sende,
Şöyle alıpta başını efeler gibi
niye gidemedin?
Kanatlarımı kıran bizzat senken.
Niye bana müstehaktı gidişler?
Diyecektim , diyemedim.
Dilimde kabulsüz bir hoşçakal,
Gidişlerden gidiş beğen diyordu.
Boynu bükük gururumla
sineye çektim bütün zorbalığını.

Tek yükün
benim varlığım gibi davranıyordun.
Bana çok gördüğün senli vakitler,
bütünüyle sana kaldı işte.
Ben
hayat denilen sürgünün içinde,
bütün zamanlarıma
sırt çevirdim giderken.
Sen bilmezsin ama
dünya yıkılsa
sana veda edemezdim.
Nihayetinde,
sen mecbur bıraktın.
Merak ettiğim
tek bir şey var:
Yokluğumu
yadırmayacak kadar mı
sevmedin?

…

00:49
08.01.2025

ESRA NİZAM