Yüreğim ölü dostlarla dolu
Kiminin üzerinde gazete kağıtları,…
Bir avuç topraktan yoksun,
Bir parça güneşten...
Sararmış mektup kağıtları
Yalnızlığa boğulmuş her şey
Renksiz,
Tatsız,
Anlamsız...
Bu öykü de bitti.
Ne sevgi sözcükleri duydu bu yollar,
Ne dilekler bağlandı dallarına ağacın.
Güle uzanan elleri tartakladı dikenler.
Ya mazinin acılı güzelleri
Tahta sedirler,kanaviçeler,..
“Pencereye çıkma söz olur” demeler?
Öykü bitti…Bitti bütün öyküler
Ve işte yalnızız,gamla dolu gönlümüz
Gerçek aşkı aramaya kaldı mı ki yüzümüz?
Bir hiç için harcanmakmış öykümüz
BİTTİ!
Kayıt Tarihi : 5.11.2008 22:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!