Ne savaşlar verdim,
Silahsız, kalkansız,
karşımda vicdansız bir ordu,
Kalbimde umudum vardı.
Ne buhranlar yaşandı bu uğurda.
Korkular, umutsuzluklar, yanılgılar,
Ama gözlerimde gözlerin vardı.
Kulağımda olmaz homurtuları,
Alaycı gülümsemeler,
Oğlumun gözyaşları,
Yapmazlarım, vazgeçmezlerim,
Kimseye vermemeye ant içtiğim
Sonsuz güvenim vardı.
Tuttuğum ellerimden
Su gibi aktı gitti
Bitti
Şimdi yanıyorsun, diyor sevenlerim
Yanıyorsun, bırak yanasın kavrulasın.
Yansın bedenin kül olsun,
Sen; nasıl olsa külünden doğarsın
Bırak savaşma,
Savaşılacak birşey kalmadı bu uğurda,
Bu savaş senin aciz sevgine değil ki.
Benim sevgimin hatırınaydı
Anlayamadıkları zaten bu idi
Bitti
Bir hedef cizmeliyim şimdi.
Herşeyi ona göre şekillendirmeli
Önüme çıkanları sevindirmeliyim
Kaldığım yerden yola koyulmalı
Varlığında yok olmalı,
Yokluğunda doğmalıyım.
Aslına bakarsan
Bunu herkes anladı da
Artık ben anlamalıyım.
Bitti
Defterleri kapatıp tozlanacağı raflara bırakmalı,
Kitapları başucuma sıralamalıyım,
Bu Deli Yüreği susturmalı,
Geceleri sensiz yatmalı,
Gündüzleri sensiz uyanmalıyım.
Yıkıldığım yerden kalkmalı,
Dimdik doğrulmalı,
Artık geleceği adımlamalıyım.
Bu son zil artık, paydos yapmalı,
Hayata Yeni baştan atılmalıyım.
Bitti
03/12/2007
Kayıt Tarihi : 3.12.2007 19:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Uçurdu kırk yıl öncesine götürdü.
Yarından önce dönemem
Yenden buluşmak üzere
bu ayrılıklar olmasaydı,
yüreklerimizden gelen sesler bu kadar ahenkli,
bu kadar ilgi ve dikkat çekici olmayacaktı?
Bunlar da hayatın realitesi maalesef... yüreğinize sağlık...
TÜM YORUMLAR (2)