BİTMEYEN SENFONİ
Nisan Yağmuru gibi bitirdiler aşkımızı
Filizlenen o saf ve duru sevgimizi
Çiçeği açmadan solan bir gül gibi
Kopardılar dalımızdan kırdılar kanadımızı
Hatırlar mısın bilmem bir sonbahar sabahında
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var