Bitmeyen Çöl Gecesi Şiiri - Leyla Şerif ...

Farazi umutlarda sitemkârdı duygular
Samanı bekledik
Gelmedi hiç zamanı
Yandı yıllar kül oldu hayaller
Füsunkâr bir geceden çalıp
Seraba dalmıştı kör bakışlar
Tutuklandı şimdi sürüldü Fizan’a yarınlar
İbrahim’i yakmayan ateş harlandı yine
Yandı masum çocuklar, yandı vicdanlar
Ne bitmez bir geceymiş
Bini de bir biri de bir...

Çöllerde anlatılan o masallar
Sonu da bir başı da bir...
Cefakâr bir beste gibi
Yazılmıştı kara yazılar
Nil’e bırakılmış Musa umuduyla
Vefakâr bir sandalda yüzer şimdi duygular...
Gün doğmadan dünümüz dondu
Oysa neler neler olacaktı
Çok bekledik bir asır oldu
Çay soğudu kahve yandı...

Yakub’un göz nurunu kör kuyulara atanlar
Kuyularla beraber dünya nurunu yakmakta
Semiren dünyada cılızlaşıyor insanlar
Bir Davut daha çıkmadan meydana
Çarmıha geriliyor vicdanlar
Nuh’un gemisinde sunulan imkânlara
göz kırparken Truvalar
Dünya telaşında uykuya dalmış helva putu yiyenler
Canlı gömülüyor yine toprağa kızlar
Uyansın diye dünya yetmiyor Hamzalar
Gelmiyor Halidler
Bu ağır sabır yükünü taşımaya
Yetemiyor Eyüpler...