Bitiyorum Hasretinden

BİTİYORUM HASRETİNDEN

Uyandım bu sabah
Hiç ses yok
Bir hüzün çöktü üstüme
Gezdim odaları tek tek.
Bir ben,
Yine ben,
Yine bir tek ben
Bir de ayak sesimi duyuyorum yürürken.

Sessiz bir yalnızlık
Duygular, duygular
Duygular öylesine kabarık.
Açtım son kitaplarımı Dursun Yeşil'den
Verdim kendimi sayfalara.
Ne güzel de söylemiş şair;

" Gönlümden Gönlüne...
Hasretim sana...
Ağlayan Yüreğimdi...
Rüzgarları Yarmak..."

Abimden, abimden

" Üzüm Gözlerinde Kaldım "

Fazıl Çolak öğretmenimden...

Ben de takıldım kaldım bir yerlerde
Hafif tatlı bir müzik
Bugün günlerden şiir,
Şiir şiir dolanıyorum türkülerde.

Gözlerimi açtım bu sabah
Hiç kimse yok.
Hoplayan, zıplayan
Koridorda top oynayan
Mutfakta tıkırtıyan.
Bir hüzün çöktü üstüme
Gezdim odaları tek tek.
Bir sen,
Bir tek sen varsın yanımda şiirlerle gezinirken.
Ben, ben
Duyuyor musun hasretim
Ben,
Bitiyorum, bitiyorum hasretinden.

Mustafa Çetinkaya