Birlikte Şiiri - Mehmet Berke Gökdemir

Çiçekler ve arılar,
Zenginler ve yoksullar,
Düşmüşler ve yorgunlar,
Bir mahallede pek mutlular.

Çocuklar ve kadınları,
Askerler ve silah arkadaşları,
Babalar ve vedaları,
Bu kof gezegende kararmış alın yazıları.

Mutlular ve mutsuzlar,
Gülümser dudaklar ve umutsuz bakışlar,
Tutunanlar ve tutunamayanlar,
Birlikte ne kadar güzel bu insanlar.

Devletler ve halklar,
Şeyhler ve dervişler,
Deliler ve meczuplar,
Gök kubbede hepsi ne kadar da insanlar.

Yaşarlar ve duraksarlar,
Hayatlar ve hayaller,
Geçmişteler ve gelecekler,
Bir gün hepsi insanlığa gülümseyecekler.

İstisnalar ve kaideler,
Öksüzler ve yetimler,
Sendikalar ve işçiler,
Gün sonunda hepsi kardeşler.

İstikrarsız ve iradesizler,
Sabahlar ve geceler,
Gelecekler ve gidecekler,
Yıldızlar elbet hisleri birleştirecekler.

Gruplar ve birlikler,
İsyanlar ve insanlar,
Günler ve seneler,
Yeniden bu sofrada bir araya gelecekler.

Bombalar ve jetler patlar,
Patlar dağlar ve yanardağlar,
Şarapneller ve saçılmış uzuvlar,
Fotoğraflarda ufka birlikte bakacaklar.

Evlenecekler ve ayrılacaklar,
Doğacaklar ve ölecekler,
Maviler ve siyahlar,
Yine de birlikte mutlular.

Maktuller ve failler,
Sevgiyi ve sevgileri katlettiler,
Bedenler ve ruhlar,
Hepsi en sonunda birlikte uykuya dalacaklar.