Birkaç Damla Gözyaşı

Sanki güneş seni değilde sen güneşi aydınlatıyorsun,
Öylesine berrak öylesine parlak.
Gözlerim aynan olsa,
Sürekli baksan,
Bakışsak..
Özleminden lügatları kurcalıyorum şimdi
Bu hasrete tercüman olucak kelimenin arayışındayım,
Bulamadım,
Galiba da bulamayacağım.
Bazen yüksek yerlere çıkıyorum milayk,
Rüzgar yanaklarımı tatlı tatlı usulca okşuyo,
İşte o zaman gözlerimi kapatıyorum.
Sen okşuyomuş gibi hissetmek için hayal dünyama dalıyorum.
İnanıyorum senin elin olduğuna o ılık rüzgarın bi anlık için olsa bile.
Sonra gözlerimi açıyorum.
Açar açmaz hapsolmuş birkaç damla gözyaşı kaçışıyor yanaklarımda,
Özgürlüğün tadını alarak.
Bu hasret beynimde masum bir eksen,
Söyle milayk...
Sensizlikle sen arası kaç meridyen.
Gelebilseydim eğer tanımazdım yollarda ne ağaç ne diken ne de engel,
Koşardım yamaçlarına doğru.
Seni bulmak için bu küçük gezegende,
Odunsu bir parfümün huzurlu kokusunu takip ederdim.
Sonra ulaşırdım gökkuşağımın sonuna, sana
Sımsıkı sarılırdım beline çok nazik bir sertliklte.