Yalan söylemeyi öğretsin bana birisi.
Ağlamam o vakit belki
Masalların karşı ormanda
Yaşanmadığını bilince.
Şöyle gözbebeğine kilitleyip bakışlarımı
Kandırmayı öğretsin birisi
Bacaya yuva yapan leyleği.
“Bu gün sana acı yok” desin birisi.
Kulaklarımdan çeksin serçe parmaklarımı
Örtmeme izin vermesin gözlerimi ellerimle
Denizi görünce.
Bana “”Gül” desin birisi;
“Gül ki, kelebekler raks etsin yüzünde”.
“Küsme” desin bana birisi;
“Yalandan daha çok iyilik var
Bu şehirde.”
“Git” desin bana
“Git! Başka yüreklere bulaştır güzelliğini”
“Şemsiyeni at” desin yağmurlu bir sabah yabancının biri
“Aşk sızsın iliklerine kadar yağmurla birlikte.
Islan deli gibi.”
Bana “Uç! ” desin birisi
“Uç!
Gece şehri işgal etmeden önce,
Yetiş gün ışığının saçaklarına.”
Kayıt Tarihi : 24.5.2015 22:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Tam-puan,
Saygıyla sevgiyle...
TÜM YORUMLAR (3)