Birikim Şiiri - Zeki Tüyen

benliğimde iki ben var benim
biri daima sana yaklaşıyor
güneşi senin gözlerinde doğuyor her an
öyküsel mutluluklar sanki yaşanan
gözleri ılık rüzgarlar gibi bakıyor
diğeri acımasız mı acımasız
ve kayalar kadar duygusuz
gözlerinden kaçmada hüner saçıyor

benliğimde iki ben var benim
birinin evreni seninle sınırlı
sevecenlik dersen sevişmek dersen o
mavi bulutlar kadar sen kokulu
diğeri gecelerden kendini zor aşıyor
yelkenlemiş gemilerini denizlere
ya da kaf dağında bıçak sırtı yaşıyor

benliğimde iki ben var benim
biri ben
biri kim
içim çavlanlar gibi akımsal
içim birikim

ankara; 10.01.1975